Od początku rozpoczęcia przetwarzania informacji kwantowych stało się jasne, że pewne właściwości układów kwantowych można wykorzystać do postępu technologicznego. Najbardziej znanymi przykładami są koherencja kwantowa i splątanie kwantowe, które, jak wykazano, umożliwiają bezpieczną komunikację i zapewniają przewagę obliczeniową w rozwiązywaniu złożonych problemów. W konsekwencji postępy te rozpoczęły dekadę badań nad badaniem innych właściwości systemów kwantowych, takich jak niekompatybilność, sterowanie itp. Dzięki tej konferencji naukowcy podjęli dyskusję na temat poszukiwania drogi do nowych rozwiązań technologicznych wynikających z tych obiecujących i stosunkowo niezbadanych pojęć kwantowości.

Podczas 4 dni konferencji odbyło się 11 sesji naukowych poświęconych takim zagadnieniom niezgodności kwantowym, testów zjawisk kwantowych czy pomiarów sekwencyjnych i korelacji czasowych. W spotkaniu wzięli udział wybitni specjaliści z dziedziny m.in. dr hab. Marcin Pawłowski (Uniwersytet Gdański, Polska), dr Teiko Heinosaari (Uniwersytet Turku, Finlandia), dr Jędrzej Kaniewsk (Uniwersytet Warszawski, Polska), a także członkowie ich zespołów oraz naukowcy z innych ośrodków badawczych. Organizatorem technicznym konferencji była Fundacja Aleksandra Jabłońskiego.

Program spotkania